Wereldwijd zijn 60 miljoen mensen op de vlucht, onderweg naar ergens waar het veilig is. En wereldwijd worden vluchtelingen in eerste instantie opgevangen in kampen. Plekken die ontstaan of gebouwd worden en nauwelijks tot geen deel uitmaken van de omgeving. Dat is zo in de enorme vluchtelingenkampen buiten en aan de grenzen van Europa maar ook in en rond de asielzoekerscentra (azc’s) in een klein land als Nederland.
Bij het ontwerp en bij de inrichting van die kampen en azc’s is noodhulp de drijfveer om een tijdelijke voorziening te bouwen. Vanuit de ontvangende samenleving worden voorzieningen geboden aan de ‘samenleving van vluchtelingen’. Die tijdelijkheid groeit meestal uit tot een langdurige aanwezigheid. En zo groeien er twee gemeenschappen die niet van elkaar profiteren en die niet samen bijdragen aan een groter geheel.